دوست نقاش من می گفت: "نقاشی کردن خيلی شبيه پاسخ دادن است،انگار که وقتی نقشی ميزنی،پاسخی ميدهی و آنگاه رسالت تو يافتن سؤال آن پاسخ است"

و اين خاصيت اثر هنريست،همان طور که پاسخ گاه از سؤال خود پيش می افتد،اثر هنری هم از خالق خود پيش تر است. ميتوانم بگويم زمانی اثری هنريست که نام خالقش را از پس خود بکشد،مثلاً آثار ادبی قوی و هنری در تمام دنيا،هميشه چند قدمی پيش از آفرينندگان خود وارد ميشوند،امّا اگر خوب نگاه کنيم هر چه کار به قول خودمون گفتنی در پيت هست،فقط نام سازبده ی آن است که اهميت دارد و نه چيزی از آنچه او گفته يا کشيده يا نوشته يا هر چه...
يک مثال خوب الان به ذهنم رسيد:چه چيز باعث شد که کيمياگر قلّابی از نوع اصليش متمايز شود؟! ...