اين بار وقتی که باران باريد
به افق خواهم نگريست
و نه آن بار, که هر بار خواهم گفت
آنچه افق با من دارد برای گفتن
برای نگفتن
برای تماشا،برای تنفّس
کمی از نزديک خود دور ميشوم
افق حس خوبی داشت
ادراک وسعت
ادراک صدای بيصدا
ادراک سکوت تا حد بی اندازه ی من
و سکوت مرا تا ادراک لحظه ی رويش ريواس هم برد
و می دانم که تو نمی دانی ريواس کجا می رويد،راستی ! ريواس می رويد؟

و ريواس مرا تا او

و او مرا تا من
و من مرا تا هيچ
و هيچ مرا تا هيچ
و
هيچ
...